Dzień Anioła Maxima
Imię Maksyma z łaciny jest tłumaczone jako "maximus", co oznacza "największy". Od dzieciństwa Maxim zachowuje się dobrze, nie przysparzając kłopotów swoim rodzicom i nauczycielom szkolnym. Ma dobre relacje z rówieśnikami, dobrze się uczy. Ma bogatą wyobraźnię, lubi teatr, dużo czyta. Jednakże, jako dorosły Maxim czasami brakuje mu wytrwałości, siły woli i pewności siebie i swoich możliwości. Często wątpi w wszystko. Jest to jednak nadal bardzo otwarta, życzliwa osoba, zawsze gotowa udzielić wszelkiej pomocy.
Dziewczyny zaczynają zauważać Maxima wcześniej, jednak ten niepoprawny romantyk jest bardzo cierpliwy i spokojny wobec kobiet. W małżeństwie pozostaje wiernym, troskliwym i troskliwym mężem, bardzo kocha dzieci.
W którym dniu jest Maxim?
Zgodnie z tradycją chrześcijańską, dzień imienny jest dniem pamięci świętego, którego imię nazywane jest człowiekiem. Jak poznać dzień nazwiska osoby, jeśli kilka dat odpowiada świętemu Maksymowi?
Namedoms lub dzień Angel Maxim przypadają na kilka dni w roku. W styczniu jest to 26, 29 i 31, w lutym - 3 i 19. "Wiosna" Maxims świętują imieniny 4 marca, 19 marca, 2 kwietnia, 23 Kwiecień , 11 maja, 13 maja, 27 maja. W lecie Maxim ma tylko trzy daty na dzień Anioła: 12, 24 i 26 sierpnia. Dużo "jesieni" Maximova: 2, 18 i 28 Wrzesień 8 i 22 października, 5 listopada, 10, 12 i 24. A ostatni obchodzą urodziny Maxima, którego święci są czczeni 5 i 19 grudnia.
Maksym. Athos jest czczony 26 stycznia, 19 marca - męczennik Maxim, a 19 grudnia - metropolita kijowski, św. Maksym.
Od tego czasu każdego Maxima wybieramy tylko jedną datę jako datę urodzin, która zbiegła się z jego urodzinami lub mija zaraz po tym dniu. 
Święty, czczony tego dnia, będzie niebiańskim patronem Maksyma. Jeśli ten święty ma inne dni pamięci, to takie daty będą uważane za małe imiona osoby. Czasami kapłani podczas obrzędu chrztu nazywają dziecko innym imieniem świętego, nie odpowiadającemu datom narodzin dziecka. Odbywa się to wyłącznie za zgodą rodziców.
W Rosji obchody dnia imienin zaczęły się w odległym XVII wieku. Potem dzień imienny uznano za ważniejsze święto niż zwykłe urodziny człowieka, który w ogóle nie był uczczony.
W dniu Anioła wierzący musi uczestniczyć w nabożeństwie, wyznać i przyjąć komunię.