Zapalenie skóry Duhringa (dermatoza opryszczka Duhringa) jest słabo poznaną chorobą skóry. Dolegliwości dotykają ludzi w każdym wieku, ale szczyt zapadalności wynosi 30-40 lat, a mężczyźni częściej chorują na dermatozę Dürringa niż kobiety.
Charakterystycznym objawem choroby Dühringa jest pierścieniowa wysypka na tle opuchniętej i zaczerwienionej skóry, na którą składają się pęcherze i pęcherze. Czasami wysypki występują w niezapalnych obszarach naskórka. Pęcherzyki z gęstą pokrywą są początkowo wypełnione przezroczystą cieczą, która następnie staje się mętna, powstają owrzodzenia z objawami. Stopniowo na powierzchni wrzodów tworzą się skórki, pod którymi powoli zachodzi proces gojenia. Chorobie towarzyszy uczucie pieczenia i intensywny świąd. W tym przypadku pacjent przeczesuje obszary objęte stanem zapalnym, z powodu których niewyraźny jest obraz choroby.
Typowe umiejscowienie zmian w zapaleniu skóry Dühring:
Mechanizm rozwoju choroby Dühringa dzisiaj nie jest do końca jasny, dlatego leczenie tej choroby nie zawsze jest skuteczne. Zapalenie skóry Duhringa występuje w postaci przedłużających się zaostrzeń, po których następują krótkie okresy remisji. Jednak w niektórych przypadkach obserwuje się niezależne całkowite zniknięcie objawów choroby.
Leczenie zapalenia skóry jest złożone. Jednocześnie kompleks środków terapeutycznych obejmuje:
Napadowa dermatoza odnosi się do choroby autoimmunologicznej. Choroba występuje także w wyniku zwiększonej wrażliwości organizmu na gluten zawarty w mące, dlatego warunkiem wstępnym leczenia jest przestrzeganie diety z wyjątkiem niektórych zbóż:
Ponadto, czasami przy zapaleniu skóry Dühringa zaleca się wyłączenie produktów jodu z racji pokarmowej, w tym: