Angiografia angiografii spiralnej CT (ang. Ang. Computed tomography angiography) to technika badawcza, która pozwala na wizualizację naczyń krwionośnych (żył, tętnic), a następnie ocenę ich stanu i charakteru przepływu krwi w nich. Metodę przeprowadza się za pomocą specjalnego urządzenia - tomografu, w którym trójwymiarowy obraz naczyń jest tworzony przez promieniowanie rentgenowskie i późniejszą obróbkę komputerową. Angiografia TK jest nieinwazyjna, z minimalną ekspozycją na promieniowanie.
Najczęściej metoda CT-angiografii jest stosowana do badania tętnic wieńcowych, żył i tętnic płucnych, aorty piersiowej i brzusznej, tętnic szyjnych, naczyń nerkowych, tętnic kończyn dolnych. Diagnostyka jest przewidziana w celu wykrycia nieprawidłowości w rozwoju naczyń krwionośnych, ich zakrzepicy, zwężenia i niedrożności, innych patologii naczyniowych i sercowych. Niepokojące objawy, które są podstawą tego badania, to:
Aby zwiększyć kontrast obrazu i uzyskać dokładny obraz układu krążenia podczas angiografii TK, do organizmu wprowadzany jest specjalny środek do radioterapii zawierający jod. W tym celu umieszcza się kaniulę i cewnik w żyle łokciowej, przez które środek kontrastowy będzie dostarczany z dozownika w pewnym tempie. W przyszłości zostanie wydalony przez nerki w naturalny sposób.
Powikłania i skutki uboczne tej techniki są związane głównie ze stosowaniem środka kontrastowego, który może powodować reakcje alergiczne. Ponadto zastosowany lek może niekorzystnie wpływać na stan nerek. Dlatego przed badaniem pacjent musi wykonać pewne testy.