Erozja kriodestrukcji szyjki macicy
Być może dzisiaj żadna kobieta nie musi udowadniać konieczności leczenia erozji szyjki macicy: zniszczona, uszkodzona błona śluzowa jest bramą do infekcji, a także zwiększa ryzyko złośliwych nowotworów.
Do niedawna kobiety, które nie rodziły, a także te, które planują rodzić w przyszłości, były zalecane tylko przez konserwatywne leczenie erozji: tamponów z wywaru z ziół, świec itp. Po porodzie erozja z reguły została podpalona: za pomocą narkotyków (na przykład lek Solkovagin) lub przy pomocy prądu elektrycznego (naukową nazwą tej metody jest diathermoexcision lub electrocoagulation). Metody te są nadal stosowane w publicznych placówkach medycznych bezpłatnie. Mają jednak poważne wady: są raczej bolesne i nieprzyjemne (starsze kobiety mogą opowiedzieć o swoich uczuciach z tego zabiegu, któremu towarzyszy zresztą zapach pieczonego mięsa); po nich, szorstkie blizny pozostają na szyjce macicy, tkanki tracą elastyczność, co może powodować poważne problemy w późniejszych porodach. Dlatego takie kauteryzowanie erozji szyjnej jest dopuszczalne tylko u kobiet w starszym wieku, które nie planują dalszej ciąży i porodu.
Na szczęście teraz są bardziej łagodne i postępujące metody radykalnego leczenia erozji szyjki macicy, pozwalające nawet kobietom, które nie rodziły i planujące poród, na pozbycie się tego problemu raz na zawsze. Nowoczesne metody usuwania erozji szyjnej obejmują:
- ablacja fal radiowych;
- lasero-parowanie;
- kriodestrukcja.
W tym artykule porozmawiamy o kriodestrukcji erozji szyjnej - usunięciu erozji przez ciekły azot. Często można usłyszeć, jak ta metoda nazywana jest "kauteryzacją erozji ciekłym azotem" - nie jest to całkowicie poprawna i poprawna nazwa. Metoda kriodestrukcji polega na zimnym działaniu na dotkniętą tkankę, tak że określenie "zamrażanie za pomocą azotu" jest bardziej odpowiednie dla uproszczonego oznaczenia tej metody leczenia erozji. Leczenie erozji szyjnej ciekłym azotem różni się od kauteryzacji tym, że nie ma takich efektów, jak powstawanie szorstkich blizn i utrata elastyczności tkanek.
Podczas kriodestrukcji erozji szyjnej, dotkniętą tkankę traktuje się ciekłym azotem za pomocą specjalnego urządzenia, kriosondy. Pod wpływem skrajnie niskich temperatur uszkodzone tkanki ulegają zniszczeniu, a na ich miejscu powstaje zdrowy nabłonek.
Jak leczy się erozję azotu?Leczenie erozji szyjnej ciekłym azotem odbywa się w warunkach ambulatoryjnych, sama procedura trwa zaledwie kilka minut. Zimne bloki nerwów kończą i zwężają naczynia krwionośne, więc bolesne skutki kriodestrukcji są minimalizowane, a wszystko dzieje się całkowicie bezkrwawo.
Kriodestrukcja erozji szyjnej jest zalecana w pierwszej fazie cyklu menstruacyjnego, 7-10 dni po rozpoczęciu menstruacji. Przed zabiegiem należy przejść wstępne badanie lekarskie, które obejmuje:
- badanie ginekologiczne z użyciem luster;
- analiza rozmazów pochwy na florę i infekcje seksualne;
- badanie krwi;
- kolposkopia - badanie szyjki macicy za pomocą mikroskopu;
- analiza rozmazu na komórkach atypowych - w celu wykluczenia złośliwego procesu;
- czasami, jeśli to konieczne, lekarz przepisuje biopsję (ściskając niewielką część tkanki) i analizę histologiczną.
Na podstawie wyników tej ankiety lekarz decyduje o wykonalności i możliwości zastosowania tej metody 
kriodestrukcja w leczeniu erozji szyjki macicy.
2-3 tygodnie po zabiegu są możliwe i normalne obfite wodnista wydzielina z pochwy. I 4-6 tygodni po zabiegu następuje całkowite wyleczenie tkanki szyjki macicy.
Ze względu na niewielką głębokość oddziaływania na tkanki, głównymi wadami leczenia erozji szyjki przy pomocy ciekłego azotu są możliwe nawroty choroby i konieczność wielokrotnej interwencji, a także niska skuteczność metody głębokich uszkodzeń błony śluzowej kanału szyjki macicy. Ponadto, bezpośrednio po zabiegu, pacjent może odczuwać osłabienie i zawroty głowy.