Odmiedniczkowe zapalenie nerek jest zapaleniem wewnętrznej tkanki wyściółki nerek, co może prowadzić do deformacji samego narządu, naczyń krwionośnych i kanałów moczowych, a także erozji błony śluzowej, a nawet martwicy. Objawy przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek i cechy leczenia choroby są ściśle ze sobą powiązane.
Leczenie przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek zależy od natury choroby. Faktem jest, że zazwyczaj ta forma choroby jest konsekwencją ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek. Często jest bezobjawowy, w postaci lapidarium i jest wynikiem zakażenia bakteriami:
Zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie wyrostka robaczkowego i inne choroby sąsiadujących narządów zwykle prowadzą do rozprzestrzeniania się infekcji nerek. Kilka powodów, dla których ostra forma odmiedniczkowego zapalenia nerek staje się przewlekła, ale głównym z nich jest naruszenie odpływu moczu i chorób ogólnoustrojowych, które doprowadziły do ogólnej słabości organizmu. Trudno jest zdiagnozować odmiedniczkowe zapalenie nerek, można to zrobić na podstawie analizy krwi i moczu, zdjęcie rentgenowskie nerki można wykonać jako dodatkowy środek. Jednocześnie objawy przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek u kobiet i późniejsze leczenie są ze sobą powiązane:
Leczenie przewlekłego odmierzającego odmiedniczkowego zapalenia nerek, a także innych postaci choroby, jest wybierane przez lekarza na podstawie wyników badania. Po usunięciu zaostrzenia przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek, objawy i objawy ustąpiły, leczenie można wykonać niezależnie. Terapia podtrzymująca obejmuje diuretyki i specjalną dietę.
Przede wszystkim należy odrzucić tłuste i smażone potrawy, czerwone mięso, przyprawy, herbatę i kawę. Dieta powinna być bogata w świeże warzywa i owoce, dozwolone są zboża i niskotłuszczowe produkty mleczne. Zużycie soli kuchennej nie powinno przekraczać 2 g dziennie.
W przypadku pacjentów z odmiedniczkowym zapaleniem nerek bardzo ważne jest utrzymywanie umiarkowanej aktywności fizycznej, nie poddając się wyczerpującym obciążeniom. Pływanie i krótki spacer powinny być obowiązkowym elementem codziennej rutyny, ale długa wspinaczka po schodach, lub lepiej anulować jogging. Sport jest dozwolony tylko za zgodą lekarza i pod kierunkiem trenera.
Terapia wspomagająca obejmuje stosowanie niektórych leków: