Już w XIX wieku słynny niemiecki lekarz K.A. Proponowany przez Burov przepis oznacza antyseptyczne leczenie skóry i błon śluzowych. Nowoczesna receptura tego leku uległa pewnym zmianom. Od 1930 r., Z inicjatywy dr Iwanowa i Brodskiego, szkodliwy siarczan ołowiu został usunięty z leku. Pozwoliło to na wytworzenie płynu Burov nie tylko jako skutecznego, ale również absolutnie bezpiecznego.
Opisane lekarstwo wygląda jak woda - jest przejrzyste i bezbarwne. Lek ma słodki cierpki smak, słaby aromat kwasu octowego.
Ciecz Burova jest roztworem (wodnym) octanu glinu o stężeniu 8%. Do przygotowania rozważanego leku można stosować tylko główną monopodstawioną sól aktywnego składnika. Średnie i dwupodstawione postacie octanu glinu nie mają właściwości antyseptycznych.
Prezentowana ciecz ma miejscowy efekt przeciwzapalny i ściągający. W wysokich stężeniach daje również efekt antybakteryjny.
Te cechy wynikają z zastosowania rozwiązania. Przeznaczony jest do leczenia skóry i błon śluzowych w różnych zmianach zapalnych tkanek.
Czysta ciecz nie jest używana w czystej postaci. Jest rozcieńczany wodą w różnych proporcjach, z reguły 10-20 razy, czasami wymagane jest również niższe stężenie. Otrzymany roztwór służy do:
Standardowa opcja hodowlana - 1 łyżka. łyżka płynu do 1 szklanki czystej wody.
Lek nie powoduje skutków ubocznych, jest całkowicie bezpieczny, nawet z tendencją do reakcji alergicznych, dlatego też nie ma przeciwwskazań.
Jeśli nie można kupić rozważanego leku, łatwo jest go zastąpić innymi środkami antyseptycznymi. Następujące leki mają ten sam efekt:
Również specjalistyczny medyczny roztwór antyseptyczny można uznać za synonim płynu Boer.