Pęcherzykowe zapalenie skóry nazywane jest chorobą dermatologiczną, która charakteryzuje się pojawieniem się na skórze wysypek w postaci pęcherzyków wypełnionych cieczą. Wygląda raczej nieprzyjemnie. Ponadto, jeśli powstałe pęcherzyki pękną, mogą ulec zakażeniu, prowadząc do niepożądanych powikłań.
Przyczyny i objawy pęcherzowego zapalenia skóry
Najczęściej wysypka pojawia się w wyniku ekspozycji na skórę różnych agresywnych czynników. Chociaż lekarze czasami muszą radzić sobie z takimi przypadkami, gdy zapalenie skóry rozwija się z powodu nieprawidłowości genetycznych, zaburzeń metabolicznych lub na tle niektórych chorób:
- Słoneczne pęcherzowe zapalenie skóry może pojawić się kilka godzin po dłuższym kontakcie skóry z promieniowaniem ultrafioletowym. Naskórek najpierw się czerwieni, a następnie tworzą się na nim bąbelki o różnej wielkości, które zwykle swędzą i bolą.
- W alergicznym pęcherzowym zapaleniu skóry pęcherze są bardzo małe. Ale zawsze towarzyszy im silny świąd i zaczerwienienie skóry.
- Z powodu oparzeń i odmrożenie mogą powstawać olbrzymie bullee. Ich powierzchnia jest gładka lub szorstka. A wewnątrz baniek wypełnia się mętny płyn surowcowy, czasem krwawymi smugami. W procesie gojenia skórki tworzą się na powierzchni skóry.
- Pęcherzykowe zapalenie skóry płonówkowatych jest dość rzadkie. Rozwija się z powodu nietolerancji na glutynę. Choroba jest tak nazwana, ponieważ wysypka jest zgrupowana w taki sam sposób jak z opryszczka .
- Jeśli choroba jest dziedziczna, pojawia się natychmiast po urodzeniu. Bąbelki pojawiają się nieoczekiwanie, często w miejscach o niewielkich uszkodzeniach.
- Cukrzycową cukrzycę można rozróżnić za pomocą napiętych pęcherzyków w okolicy dystalnych kończyn.
- Dystroficzne zapalenie skóry rozwija się od dzieciństwa i zwykle rozwija się w postać przewlekłą. Blizny występują na pęcherzach po leczeniu.
Leczenie pęcherzowego zapalenia skóry
Terapia zależy od przyczyny choroby i polega na jej eliminacji. Na przykład dolegliwość alergiczna jest leczona lekami przeciwhistaminowymi, hormony mogą być stosowane w walce z dziedziczną lub dystroficzną postacią choroby, a w przypadku płotowatego pęcherzowego zapalenia skóry ważne jest prawidłowe odżywianie i eliminacja zbóż i pokarmów o dużej zawartości jodu.