Piękno i zdrowie Konsultacje kobiet

Rak pęcherza moczowego - przeżycie

Wśród wszystkich nowotworów rak pęcherza stanowi 5% przypadków. Najczęściej choroba ta dotyka męską połowę populacji, ale kobiety są często narażone na nią.

Niebezpieczeństwo raka pęcherza moczowego polega na tym, że w początkowych stadiach jego rozwoju guz ten nie objawia się, a pacjent dowiaduje się o swojej chorobie, gdy jest już w wieku rozkwitu. Dlatego prognozy dotyczące tej choroby są określane przez etap jej rozwoju, charakter nowotworu złośliwego, obecność przerzutów oraz kiedy rozpoczęto leczenie.

Ludzie skonfrontowani z nowotworem tego rodzaju nie mogą nie martwić się o to, czy leczenie raka pęcherza, jak go pokonać i jak długo ludzie żyją po zastosowaniu odpowiednich środków zaradczych.

Długość życia w raku pęcherza

Na podstawie danych statystycznych uzyskanych dla dużych próbek pacjentów stwierdzono, że:

  1. Powierzchnia guzy pęcherza moczowego z niskim stopniem złośliwości w pierwszym roku po leczeniu, występują ponownie w 15% przypadków, aw ciągu kolejnych pięciu lat w 32% przypadków. Prawdopodobieństwo progresji takich nowotworów wynosi mniej niż 1%, więc można powiedzieć, że ten typ nowotworu nie wpływa na długość życia. Ogromne znaczenie w zapobieganiu nawrotom tego typu raka pęcherza moczowego stanowi specjalna dieta mająca na celu wzmocnienie sił witalnych i przeciwdziałanie wzrostowi guza.
  2. Powierzchowny rak pęcherza z wysokim stopniem złośliwości ma wysokie prawdopodobieństwo progresji i nawrotów (61% nawrotów nowotworu w pierwszym roku po leczeniu i 78% w ciągu 5 lat po wykryciu). Takie nowotwory mają większą zdolność przenikania do głębszych warstw ścian pęcherza. Ponieważ te złośliwe nowotwory są bardziej agresywne, mają one negatywny wpływ na długość życia.
  3. Po radykalnej cystektomii procent 5-letniego przeżycia dla różnych typów raka wynosi:
    • T4 - 25% -30%; długość życia raka pęcherza
    • T3 - 40% -50%;
    • T2 - 70% -80%
    • N, obejmujące węzły chłonne - 15% -20%
  4. W przypadku przerzuty nawet po chemioterapii, przeżycie pacjentów jest raczej niskie.

Jednak pomimo przedstawionych danych konieczne jest zrozumienie, że każdy konkretny przypadek choroby i każdy pacjent są wyjątkowe, a zatem przewidywania dotyczące czasu jego życia mogą się znacznie różnić w zależności od tych średnich wartości.