Pomimo tego, że spojówka oka jest zwilżona płynem łzowym, który ma właściwości antyseptyczne, często ulega uszkodzeniu przez bakterie, szczególnie gdy zmniejsza się obronność organizmu lub choroby autoimmunologiczne. W leczeniu, rozpoczęte na czas, patologia przechodzi szybko, tylko w ciągu 3-5 dni.

Jakie są przyczyny wirusowego lub bakteryjnego zapalenia spojówek?

Choroba ta jest bardzo zaraźliwa i przenoszona przez bliski kontakt z poszkodowaną osobą. Jest spowodowany przez mikroorganizmy paciorkowcowe i gronkowcowe, oraz Haemophilus influenzae .

Mniej powszechne bakteryjne zapalenie spojówek, wywołane przez rzeżączkę i zakażenie chlamydią. Co do zasady, ten typ choroby może być zainfekowany w wyniku intymnych związków z "pacjentem zero".

Adenowirusy są przyczyną wirusowej formy uczucia spojówki. Należy zauważyć, że jest to najczęstszy rodzaj patologii, dlatego przed rozpoczęciem leczenia ważne jest ustalenie patogenu i określenie stosowności stosowania antybiotyków.

Objawy bakteryjnego zapalenia spojówek

Lokalne znaki:

  • zaczerwienienie spojówki i błon śluzowych wokół gałki ocznej;
  • oddzielenie ropnego wysięku, koalescencja powiek w godzinach porannych;
  • skorupa wzdłuż linii wzrostu rzęs;
  • obrzęk powiek.

Ponadto pacjent odczuwa pieczenie, swędzenie, czasami - uczucie obcego ciała lub piasku w oczach. Rzadko rozwija się owrzodzenie rogówki, ropnia, panophthalmitis.

Leczenie ostrego bakteryjnego zapalenia spojówek

Terapia polega na stosowaniu ogólnoustrojowych i lokalnych antybiotyków (kropli, maści), a także na myciu spojówek środkami antyseptycznymi.

Standardowy reżim leczenia:

leczenie bakteryjnego zapalenia spojówek
  1. Moksyfloksacyna lub podobne fluorochinolony w postaci kropli o stężeniu do 0,5% (3 razy dziennie).
  2. Ciprofloksacyna lub Ceftriakson układowo (jednorazowe wstrzyknięcie w ilości 1 g substancji lub podanie wewnętrzne przez 5-10 dni).
  3. Gentamycyna lub maść trombamycynowa o stężeniu 0,3% (zastawiona wokół powieki około 4 razy dziennie).

Obecność rzeżączki i zakażenia chlamydiami wymaga równoczesnego podawania antybiotyków o szerokim spektrum działania, na przykład, azytromycyny lub erytromycyny w ciągu 5-7 dni.

Jeśli opisana metoda leczenia jest nieskuteczna, można założyć, że choroba jest spowodowana przez adenowirusy lub ma charakter alergiczny.