Niedociśnienie tętnicze

Niedociśnienie tętnicze jest zespołem niskiego ciśnienia krwi. Charakteryzuje się wskaźnikami poziomu górnego (skurczowego) ciśnienia poniżej 100 mm Hg. i górne (rozkurczowe) ciśnienie mniejsze niż 60 mm Hg. Nasilenie takiego stanu determinowane jest nie tylko wielkością ciśnienia krwi, ale także stopniem jego spadku.

Przyczyny niedociśnienia tętniczego

Niedociśnienie tętnicze występuje w różnych stanach fizjologicznych, a także patologicznych. W 80% przypadków ten stan jest wynikiem dystonia neurokrzewiowa . Z reguły rozwija się z powodu stresu i bardzo długich sytuacji psychotraumatycznych. Przyczynami niedociśnienia tętniczego są również:

niewydolność serca;
chroniczne zmęczenie;
osteochondroza działu szyjki macicy;
depresja;
ciągły brak snu;
niedoczynność tarczycy;
choroby zakaźne.

Tego rodzaju niedociśnienie może być również konsekwencją odwodnienia, urazu lub wstrząs anafilaktyczny .

Objawy niedociśnienia tętniczego

Fizjologiczna postać takiego stanu najczęściej nie powoduje dyskomfortu. Ostra niedociśnienie tętnicze zawsze prowadzi do niedoboru tlenu w mózgu i dlatego obserwuje się:

zawroty głowy;
bladość skóry;
zaburzenia widzenia.

W przewlekłym schorzeniu pacjenci mają ciężkie osłabienie, bóle głowy, apatię i upośledzenie pamięci. W przypadku długotrwałego niedociśnienia tętniczego objawy takie jak:

nadmierne pocenie;
ból brzucha;
wymioty;
duszność.

Leczenie niedociśnienia tętniczego

Leczenie niedociśnienia tętniczego odbywa się z lekami różnych grup:

środki nootropowe (piracetam lub glicyna);

antydepresanty;
adaptogeny roślinne (nalewka z żeń-szenia, winorośli magnolii lub aralii);
środki przeciwkrzepliwe (Vinpocetine lub Cinnarizine);
przeciwutleniacze;
witaminy.

W ostrym niedociśnieniu tętniczym pacjentowi przepisuje się kardiotonikę i środki zwężające naczynia (dopamina lub mezaton), które pomagają szybko zwiększać i stabilizować ciśnienie krwi.