Naturalne zabarwienie tych ryb jest zwykle uważane za zielone. Ale dzisiaj istnieje wiele różnych gatunków hodowlanych o różnych odcieniach. Istnieje jedna zasadnicza różnica między płciami: niższe promienie płetwy ogonowej są zauważalnie wydłużone u mężczyzn, tym samym uzyskując wygląd miecza. W zależności od gatunku długość ciała ryby waha się od 5 do 8 cm.
Różne kolory mieczy akwariowych uzyskuje się przez skrzyżowanie. Oprócz różnych kolorów przedstawiciele różnych gatunków mają różne kształty płetw. Oto główne typy szermierzy budujących domy w akwariach:
Przy wyborze akwarium należy zwrócić uwagę na jego długość. Miecze z mieczem akwarystycznym potrzebują długiego akwarium, najlepiej z roślinnością docierającą do powierzchni wody. Ogólnie rzecz biorąc, roślinność w akwarium z szermierzami jest niezbędnym warunkiem udanej konserwacji.
Ryby te są wszystkożerne, a zatem z problemami z karmieniem nie będą. Szarpnięcie garniturem lub dowolnym suchym gotowym paszy. Wskazane jest, aby nie dawać pierwszeństwa tylko jednemu rodzajowi żywności, lepiej zróżnicować odżywianie ryb.
Ryby są spokojne, więc bezpiecznie wypełniają wszelkie spokojne i narzekające ryby. Mężczyźni są dość snooty. Aby uniknąć problemów, staraj się zaludniać w tym samym czasie nie więcej niż trzy osobniki różnych gatunków, najlepiej samce powinny należeć do tego samego gatunku.
Z reguły wielkość żeńskiego maczka nie przekracza 8 cm, ma zaokrągloną płetwę ogonową, proces dziobaka nie występuje. Kolor samicy jest zawsze o wiele bledszy od koloru męskiego.
W zależności od warunków zatrzymania dojrzałość płciowa samicy występuje w wieku 6-8 miesięcy. Określ moment, w którym samica jest gotowa urodzić potomstwo, w następujący sposób: zbadaj płetwę odbytu, jeśli plamka macierzyńska jest wyraźnie widoczna, odważnie przystąp do hodowli ryb.
Ryby są żyworodne, dlatego też nawożenie występuje naturalnie. Z każdego nawożenia można oczekiwać 2-4 mioty. Ciąża trwa od 4 do 6 tygodni. Samica jest w stanie zmieść do 200 smażyć, zależy to od rodzaju ryby, wielkości i dziedziczności.
Nos włócznika wymaga nieco większej ostrożności niż dorosłej ryby: