Wraz z nadejściem i rozwojem sztucznej inseminacji naukowcy na całym świecie odczuwali potrzebę oceny jakościowego i ilościowego składu kobiet oocyty . Jednocześnie konieczne było nie tylko uwzględnienie nominalnego wieku kobiety, ale także wiedza, jak bardzo jest w stanie zajść w ciążę. Aby rozwiązać te problemy, wynaleziono nowe metody, z których jednym było zliczanie mieszków antralnych.

Pęcherzyki antyrodzajowe - co to jest?

Te pęcherzyki, które mają rozmiar nie większy niż 8 mm, znajdują się w jajnikach i są liczone za pomocą USG przezpochwowego ultradźwięków. Ten sposób ustalenia ich liczby uważany jest za najbardziej wiarygodny. Liczba pęcherzyków antral całkowicie pokrywa się z liczbą pęcherzyków pierwotnych w jajnikach. Te ostatnie są prekursorami jaja jako takiego. W związku z tym opisane badanie pozwala uniknąć analizy mikroskopowej jajników. W wyniku liczenia pęcherzyków antralnych w jajnikach możliwe jest dokładne ustalenie rezerwy jajnikowej kobiety, a mianowicie liczby jej jaj gotowych do natychmiastowego zapłodnienia.

Jaka jest norma mieszków antralnych?

Regularne badania zagranicznych specjalistów umożliwiły ustalenie pewnej regularności między liczbą mieszków antralnych a możliwością rodzenia przez kobietę. Na przykład, jeśli jest ich mniej niż 4, wtedy odpowiedź na stymulacja jajników będzie słaba lub bardzo niska. Prawdopodobieństwo zapłodnienia jest bardzo małe i zaleca się wykonanie IVF.

Jeśli liczba pęcherzyków antralnych osiągnie wartość 7, wówczas możliwa jest słaba reakcja na stymulację, a kobieta musi przygotować się na nieudane próby zajścia w ciążę. To samo dotyczy liczby 8-10 sztuk. Ale gdy pęcherzyki mają około 15-26 sztuk, prawdopodobieństwo zajścia w ciążę jest wyjątkowo wysokie. Lekarze radzą jednak, aby zwracać baczniejszą uwagę na ich zdrowie, jeśli liczba pęcherzyków antralnych w czasie ciąży przekracza wartość 26 szt. - to może być oznaką policystycznych jajników.