Rodzina, zgodnie z kanonami, powinna odgrywać ważną rolę w rozwoju dziecka. Jednak w praktyce żadne dziecko nie otrzymuje warunków koniecznych do pełnego rozwoju fizycznego, umysłowego i duchowego. Dotyczy to nie tylko rodzin uznanych za niekorzystne. Rodzina postrzegana przez dorosłych jako dobra, oczami dziecka, może nie wyglądać tak samo. O tym, jak dziecko postrzega dziecko oraz o problemach, jakie istnieją dzisiaj w wychowaniu dzieci, powiemy dalej.

Czy dziecko potrzebuje rodziny?

Zgodnie z Konwencją ONZ o prawach dziecka każde dziecko ma prawo do rodziny. Rodzina ma obowiązek stworzyć dziecku wszystkie warunki rozwoju swoich umiejętności, zapewnić jego potrzeby, szanować jego opinię i nie narażać dziecka na wykorzystywanie i dyskryminację.

W rodzinach dysfunkcyjnych dzieci nie mają możliwości korzystania z przysługujących im praw. Nie wszystkie możliwości prawidłowego rozwoju są odbierane przez dzieci mieszkające w rodzinach niepełnych, gdzie pozostały rodzic musi poświęcić więcej uwagi finansowemu wsparciu dla dziecka.

Zdarza się również, że w dobrze sytuowanych rodzinach dziecko również nie otrzymuje pełnoprawnego rozwoju intelektualnego.

Edukacja autorytarna i stały monitoring nie mają najlepszego wpływu na rozwój dziecka w rodzinie. Jeśli dziecko z natury jest liderem, rozpaczliwie się temu przeciwstawi, a jego wynikiem będzie jego nerwowość, niepokój, zwątpienie w siebie i tak dalej. Jeśli stała kontrola jest wyrażana w hiperopolu, dziecko, niezdolne do samodzielnego podejmowania decyzji i zrozumienia tego, co się z nim dzieje, rośnie słabo, jest kapryśne i zależy od rodziców.

W szczęśliwej rodzinie komunikacja z dzieckiem może nie nastąpić na odpowiednim poziomie. Rodzice, z racji zatrudnienia lub wykształcenia, które otrzymali, nie zwracają uwagi na ten aspekt, praktycznie pozostawiając dziecko sobie. Z jednej strony dziecko ma szansę rozwinąć wyobraźnię i samozrozumienie świata, ale z drugiej strony dorasta z uczuciem, że nie jest kochany. Może stać się wyobcowany i obojętny na przejawy emocji u innych ludzi.

Czasami rodzice, oddając dziecko przedszkolem i szkołą, zapisują je po drodze w wielu kręgach i sekcjach. Z jednej strony jest to dobre dla rozwoju dziecka, ale nie da się go wypełnić cały czas. Aby mógł się rozwijać jako osoba harmonijna, ważne jest, aby spędzał czas z rodzicami, grając razem, ćwicząc i po prostu komunikując się. W kręgach, ogrodach i szkole dziecko nie będzie w stanie zapewnić koniecznej opieki i wsparcia rodzicielskiego.

Wpływ rodziny na rozwój dziecka

Znaczenie rodziny w życiu dziecka jest ogromne: rodzina działa jako instytucja socjalizacji dziecka. W związku z tym rodzice muszą odpowiednio podejść do edukacji swojego potomstwa. Problemy rodzicielstwa napotykane przez współczesne rodziny powodują wiele sporów ze strony nauczycieli i psychologów. Jednocześnie istnieje kilka ścisłych punktów, do których powinni się stosować rodzice, aby wszyscy w rodzinie mogli czuć się komfortowo, a dziecko mogło otrzymać wszystko, co niezbędne do jego rozwoju.

W młodszym wieku, rodzice podczas gry muszą zwracać uwagę na dziecko, kierując nim, ale ścisła kontrola nad realizacją niektórych działań nie jest potrzebna. Konieczne jest pozostawienie miejsca na niezależną wiedzę, zrozumienie rodzinne oczy dziecka dziecko świata i rozwój jego wyobraźni.

Należy pamiętać o edukacji estetycznej dzieci w rodzinie. Rodzice powinni zaznajomić dziecko ze światem piękna i duchowości. Ważne jest nie tylko zapoznanie dziecka z twórczością innych osób, ale także umożliwienie mu spróbowania swoich sił w zakresie modelowania, rysowania, śpiewania itp.

W miarę dorastania dziecka równie ważne jest umożliwienie mu podejmowania własnych decyzji i rozwijania tego, co jest dla niego interesujące. Jednocześnie niemożliwe jest pozostawienie dziecka samego z problemami i obawami. Powinien zawsze wiedzieć i czuć, że jeśli coś pójdzie nie tak, w pobliżu znajdzie się osoba dorosła, która będzie go wspierać i pomagać.