Dysfunkcja pęcherza typu neurogennego nazywana jest naruszeniem funkcji układu moczowego, która jest spowodowana uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego. Tego naruszenia nie można uznać za odrębną chorobę. Jest to tak zwany syndrom zbiorowy, który obejmuje stany wynikające z wrodzonych lub nabytych zmian na różnych poziomach układu nerwowego, które bezpośrednio unerwiają pęcherz.

Znaki

Główne objawy, objawy obserwowane w neurogennej dysfunkcji pęcherza to:

W przypadku prawdziwego nietrzymania moczu pacjent nie odczuwa przepełnienia pęcherza, dlatego nie może sam utrzymać moczu. Nagromadzenie moczu nie występuje i jest to ciągle wydalane krople.

W przypadku innego rodzaju unerwienia pęcherza może pojawić się poczucie jego przepełnienia, a co za tym idzie - częsta potrzeba oddania moczu.

Ponieważ odnerwienie pęcherza prowadzi do poważnych zaburzeń troficznych, choroba jest często komplikowana przez chorobę, taką jak śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego, co prowadzi do marszczenia i stwardnienia ścian pęcherza.

Diagnostyka

Duże znaczenie w rozpoznaniu zespołu pęcherz neurogenny ma diagnostykę laboratoryjną, która sprowadza się do ogólnej analizy moczu, analizy moczu według Zimnitsky'ego, ogólnego badania krwi. Prowadzi również urethrocystography, USG nerek i samego pęcherza moczowego.

Leczenie

Proces leczenia neurogennej dysfunkcji pęcherza zależy całkowicie od tego, co powoduje naruszenie jej unerwienia. Dlatego leczenie tej choroby jest kompleksem polegającym na stymulacji elektrycznej, neurogenne objawy dysfunkcji pęcherza leczenie leków i leczenie chirurgiczne.

Głównym z tych obszarów jest lek, który jest przeprowadzany na recepty i pod jego kontrolą.

Wraz z opóźnieniem i brakiem wydalania moczu następuje drenaż pęcherza moczowego, w którym zainstalowany jest stały cewnik. Aby wznowić zaburzone odruchy odruchowe, cewnik jest ściskany przez 2-3 godziny.

Ponadto, w celu uniknięcia zakażenia, podejmują działania zapobiegawcze, którym towarzyszy leczenie lekami przeciwbakteryjnymi.