Spośród całego spektrum hormonów, stosunek LH i FSH determinuje płodność, czyli możliwość zajścia w ciążę. Od właściwego poziomu LH i FSH funkcja jajnika zależy. Dlatego wskaźnik ten jest tak ważnym aspektem w diagnozowaniu przyczyn niepłodności i chorób układu rozrodczego.
Normalne parametry hormonówW pierwszej fazie cyklu menstruacyjnego poziom FSH powinien być większy niż zawartość LH we krwi, aw drugim etapie, odwrotnie. W związku z tym główne okresy cyklu nazywa się faza pęcherzykowa i lutealna. Bardzo ważny jest wskaźnik pokazujący stosunek LH do FSH. Oba hormony są wytwarzane w przysadce mózgowej, a ich docelowy narząd jest również powszechny - jajnik. Aby określić ten wskaźnik, konieczne jest podzielenie uzyskanego poziomu LH przez indeks FSH.
Normalny stosunek FSH i LH, podobnie jak innych hormonów płciowych, zależy od wieku kobiety i dnia cyklu. Wiadomo, że do dojrzewania stosunek ten będzie wynosił 1: 1. Oznacza to, że w ciele dziewczynki wytwarzana jest ta sama ilość hormonów luteinizujących i folikulotropowych. Następnie, po pewnym czasie, poziom LH zaczyna dominować, a stosunek hormonów wynosi 1,5: 1. Od końca okresu dojrzewania i ostatecznego ustalenia cyklu menstruacyjnego do początku okresu progresji, FSH stabilnie utrzymuje się poniżej poziomu LH o półtora-dwa razy.
Zmiana stosunku hormonówPoziom hormonów jest dość zmienny i zależy od wielu czynników. Dlatego, aby wynik analizy był jak najbardziej wiarygodny przed pobraniem krwi do analizy, należy przestrzegać pewnych zasad:
Zazwyczaj te hormony są określane od 3 do 8 dni cyklu miesiączkowego. I w tym okresie prawidłowy stosunek hormonów FSH i LH wynosi od 1,5 do 2. Ale na początku fazy folikularnej (do trzeciego dnia cyklu) stosunek LH FSH będzie mniejszy niż 1, co jest konieczne do normalnego dojrzewania pęcherzyka.
Stosunek LH i FSH równy 1 jest dopuszczalny w dzieciństwie. Stosunek poziomu LH i FSH 2,5 i więcej jest oznaką następujących chorób:
patologia jajników (zespół policystycznych jajników lub zubożenie jajników), guzy przysadki.
Ponadto należy dodać, że taka zwiększona zawartość LH prowadzi do nadmiernej stymulacji tkanek jajnika. W rezultacie można syntetyzować więcej androgenów, procesy dojrzewania jaj są zakłócane, aw rezultacie nie występuje owulacja.