Nieoperacyjny glejak

Nieoperacyjny glejak jest nowotworem mózgu czwartego stopnia złośliwości. Jeśli zidentyfikuje się taką chorobę onkologiczną we wczesnym stadium rozwoju, pacjent można uratować poprzez usunięcie guza, a następnie przeprowadzenie radioterapii i chemioterapii. Ale najczęściej osoba, z różnych powodów, jest za późno na konsultację z lekarzem. Choroba jest diagnozowana w końcowym stadium rozwoju, dlatego nie można utrzymać takiego leczenia.

Dlaczego występuje nieoperacyjny glejak?

W zależności od rodzaju występowania glejaka występują dwa rodzaje:

pierwotny - pierwotnie urodzony w mózgu;
wtórne - przekazywane z krwinkami ze zmian chorobowych dotkniętych rakiem lub sprowokowane przez chorobę powodującą zaburzenia genetyczne.

Grupa ryzyka tej choroby obejmuje osoby, które:

mieć bliskich krewnych, którzy mieli glioblastoma;
doznał urazu czaszkowo-mózgowego;
kontaktuje się z promieniowaniem, środkami chemicznymi (zwłaszcza z polichlorkiem winylu), promieniowaniem elektromagnetycznym i zjonizowanym;
cierpią na nerwiakowłókniakowatość i złożone choroby wirusowe.

Najczęściej nieoperacyjnym jest glejak wielopostaciowy, charakteryzujący się tym, że złośliwe komórki o nierównym kształcie są losowo rozmieszczone. W tym samym czasie między nimi mogą znajdować się naczynia i ogniskowe nekrozy.

Objawy nieoperacyjnego glioblastoma

Ponieważ wzrost guza powoduje ucisk na różne ośrodki mózgu, objawy nieoperacyjnego glioblastoma to różne zaburzenia:

apatia i ospałość;
utrata czucia;
utrata mowy;
halucynacje (słuchowe i dotykowe);
nieuzasadnione wymioty i nudności;
rano ból głowy i zawroty głowy;
utrata ruchomości kończyny lub ich całkowity paraliż;
napady padaczkowe.

Do zdiagnozowania glejaka można użyć następujących badań:

MRI;
biopsja;
pozytonowa tomografia emisyjna głowy;
komputer tomogothia .

W zależności od uzyskanych wyników lekarze opracowują prognozy rozwoju choroby dla każdego konkretnego pacjenta, a także zalecają niezbędne leczenie.

Rokowanie w przypadku nieoperacyjnego glejaka

Życie osoby z nieoperowalnym glioblastoma mózgu rzadko osiąga dwa lata. Wynika to z faktu, że całkowite wycięcie takiego guza jest niemożliwe bez ryzyka uszkodzenia komórek nerwowych i przekształcenia osoby w nieruchomą istotę.

Aby przedłużyć życie i złagodzić stan, zaleca się pacjentom wykonywanie takich czynności:

Chemioterapia. Zabieg ten pomaga w walce z komórkami nowotworowymi za pomocą leków takich jak Temodal. Pozwala to ograniczyć ich wzrost.
Radioterapia Ma na celu zniszczenie komórek złośliwych za pomocą inwestycji. Zaleca się prowadzenie kursu trwającego 6 tygodni, każdego dnia przez 2 dni rozgrzewające.
Terapia fotodynamiczna. Ta interwencja za pomocą lasera, który może zniszczyć komórki nowotworowe bez wpływu zdrowy.

Często po wykonaniu tych czynności pacjent z glioblastoma najpierw staje się lepszy, ale potem nawraca, co prowadzi do nieodwracalnych odchyleń w aktywności ciała i śmierci.

Przez cały czas pacjenci potrzebują wsparcia bliskich od postawienia diagnozy. Ale mimo to lepiej jest im przebywać w szpitalu pod nadzorem lekarzy, którzy mogą złagodzić bolesne objawy za pomocą stałych środków uspokajających i przeciwbólowych, a także wprowadzić immunomodulatory.