Finlepsin - wskazania do stosowania i subtelności zażywania leku
Lek jak Finlepsin jest jednym ze środków, które zmniejszają ryzyko napadów. Ta właściwość jest używana w leczeniu napady padaczkowe , zmniejsza częstotliwość ich rozwoju. Jednocześnie narzędzie ma działanie przeciwbólowe, zmniejsza ilość wydalanego moczu, zmniejszając obrzęk. Rozważ narkotyk, cechy jego działania, nazwijmy naruszenie, w którym jest używany.
Finlepsin - skład leku
Lek stosuje się w celu zmniejszenia napięcia mięśniowego, zatrzymania pobudliwości zakończeń nerwowych, co prowadzi do kurczliwości włókien mięśniowych. W przypadku napadów drgawkowych podczas epilepsji często stosuje się Finlepsin, którego skład jest następujący:
- aktywny składnik - karbamazepina;
- dodatkowe składniki: stearynian sodu, żelatyna, celuloza, krospowidon (obecny w opóźniaczu Finlepsina).
Finlepsin - akcja
Ma wyraźne działanie przeciwpadaczkowe, równolegle zapewnia antydepresyjne i przeciwpsychotyczne, zmniejsza diurezę (ilość moczu uwalnianego na dzień). Właściwość przeciwbólowa została ustalona dla nerwobólów różnego pochodzenia. Mówiąc o działaniu leku Finlepsin, lekarze zwracają uwagę na zdolność głównej substancji do blokowania kanałów sodowych, która stabilizuje błonę w nadmiernie wzbudzonych neuronach. W rezultacie zmniejsza się zdolność do przewodzenia impulsów.
Po zażyciu pigułki Finlepsin, której stosowanie uzgodniono z lekarzem, odnotowano spadek uwalniania glutaminianu. Zwiększa to próg drgawkowy, który jest obniżany u pacjentów z epilepsją. Ryzyko wystąpienia ataku podczas stosowania leku Finlepsin jest kilkakrotnie zmniejszane. Równocześnie obserwuje się efekt przeciwbólowy. Tej właściwości można użyć, gdy nerwoból jako dodatkowe narzędzie do kompleksowej terapii.
Co pomaga Finlepsin?
Biorąc pod uwagę charakterystykę leku, lekarze przepisują pacjentom odpowiednią symptomatologię Finplepsin, której wskazaniem do stosowania jest:
- epilepsja;
- nerwoból różnego pochodzenia;
- psychoza .
Jest używany jako podstawowe narzędzie i jako część kompleksowego leczenia. Nie ma szybkiego efektu - notuje się za kilka godzin (3-4). W zależności od dawki i częstotliwości stosowania, pozytywny wpływ na organizm można zaobserwować nawet 4 tygodnie po zastosowaniu leku. Jest to koniecznie brane pod uwagę w przypadku wskazań do długotrwałej terapii stabilizacyjnej (w przypadku padaczki).
W zależności od wpływu na organizm, oczekiwany wynik lekarze w różnych sytuacjach przepisują Finlepsin, których wskazania do stosowania są następujące:
- Jak przeciwdrgawkowe:
- epilepsja (drgawki z częstymi, ciężkimi napadami padaczkowymi);
- wycofanie, zespół alkoholowy.
- Jako środek przeciwbólowy dla:
- nerwoból nerwu trójdzielnego;
- ze stwardnieniem rozsianym;
- nerwoból nerwu językowo-gardłowego;
- bóle fantomowe;
- ataki migreny.
- Jako środek przeciw-maniakalny:
- zaburzenia afektywne;
- psychoza;
- depresja;
- ze zniesieniem narkotyków.
- Jako środek zmniejszania diurezy:
- poliuria;
- polidipsia.
Finlepsin - aplikacja
Mówiąc o Finlepsin, wskazania do jego stosowania, konieczne jest, aby powiedzieć, że lekarstwo jest stosowane tylko wtedy, gdy przepisane przez lekarza, ściśle w przepisanej dawce, przy jednoczesnym przestrzeganiu czasu i częstotliwości podawania. Finlepsin z neuralgią nerwu trójdzielnego jest w stanie skutecznie zatrzymać napady bólu. Wynik odnotowano już w 8-72 godzin, w zależności od zastosowanej dawki. Efekt szczątkowy jest rejestrowany i miesiąc po użyciu.
Finlepsin 200
Ta dawka jest pokazana na początkowych etapach procesu terapeutycznego, jeśli to konieczne, dla łatwej korekty. Dobór dawki przeprowadza się, biorąc pod uwagę indywidualne cechy, nasilenie objawów i stadium choroby. W tym samym czasie można podawać 400-1200 mg dziennie. Start Finlepsin 200 mg, z 0,5 tabletki, stopniowo zwiększając go, aby osiągnąć pożądany wynik.
Finlepsin 400
Lekarze zalecają stosowanie monoterapii jako sposobu leczenia ich oddzielnie od reszty. Przystąpienie do już przeprowadzonej terapii odbywa się z ostrożnością. Po osiągnięciu optymalnej dawki, przenieść do tabletek Finlepsin o wysokiej zawartości głównej substancji. Znacznie ułatwia to proces podawania, ponieważ codziennie można przepisać 600-1200 mg (3 tabletki w dużej dawce).
Finlepsin - efekty uboczne
Aplikacji mogą towarzyszyć negatywne zjawiska. Z tego powodu lekarze dokładnie przepisują Finlepsin, którego skutki uboczne są następujące:
- zawroty głowy;
- zwiększone zmęczenie;
- senność;
- bóle głowy;
- osłabienie mięśni;
- halucynacje;
- zaburzenie smaku;
- hałas w uszach;
- suchość w ustach;
- nudności;
- wymioty;
- zwiększona obrzęk.
Finlepsin - przeciwwskazania
Przed przepisaniem leku Finlepsin, stosowanie i przeciwwskazania do stosowania są opisane w instrukcji, lekarze szczegółowo zbadać historię pacjenta. Nie każdy z zeznaniem może wziąć Finlepsin. Nie przepisuj go dla:
- naruszenie krwi w szpiku kostnym (leukopenia, niedokrwistość);
- blok przedsionkowo-komorowy;
- nadwrażliwość na składniki;
- ostra porfiria;
- podczas przyjmowania leków zawierających lit.
Uwaga: Finlepsin, biorąc pod uwagę dostępne wskazania do stosowania, jest stosowany do:
- niewydolność serca;
- przerwanie wątroby i nerek;
- starość;
- zaburzenie tarczycy (nadczynność tarczycy);
- rozrost prostaty;
- zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe.
Finlepsin - analogi
Kiedy nie można użyć leku Finplesin, nawet jeśli istnieją oznaki, lekarze uciekają się do wyznaczenia analogów. Należą do nich:
- Zagretol. Znany z wysokiej biodostępności. Dobrze wchłaniane przez organizm rzadko obserwowane są skutki uboczne stosowania.
- Septol. Skuteczny w przypadku ciężkich napadów padaczkowych, nerwobólów, psychozy.
- Carballex. Jest wskazany w przypadku ciężkiej epilepsji, drgawek w płatach skroniowych, mieszanych postaciach zaburzeń.
- Oksapin. Często stosowany jako środek do monoterapii. Może być używany przez długi czas.
- Tegretol. Jest stosowany jako część złożonego leczenia i niezależnie.
W sytuacjach, w których Finlepsin, których wskazania do stosowania są wymienione powyżej, nie przynosi efektu, zostaje zastąpiony. Wykonywany jest wyłącznie przez lekarza przepisującego leczenie. Bezpośrednio ustawiają czas odbioru, częstotliwość i dawkowanie. Są one wybierane ściśle indywidualnie. Często zdarza się, że zanim znajdziesz odpowiednie lekarstwo, lekarze stosują 2-3 rodzaje. Pacjent musi ściśle przestrzegać otrzymanych zaleceń i instrukcji, aby szybciej uzyskać efekt.