Urografia wydalnicza
Obecnie choroby nerek i dróg moczowych są dość powszechne. Jednocześnie procesy patologiczne nie zawsze objawiają się we wczesnych stadiach, dlatego duże znaczenie mają metody diagnostyki o wysokim stopniu informowania. Jedną z tych technik jest urografia wydalnicza.
Esencja i odmiany urografii wydalniczej
Urografia diagnostyczno-wydalnicza może być stosowana do diagnozowania chorób urologicznych. Badanie urografia jest w rzeczywistości zdjęciem rentgenowskim obszaru ciała na poziomie lokalizacji nerek. Ta metoda nie jest bardzo pouczająca i może jedynie dać ogólne wyobrażenie o lokalizacji nerek i obecności w nich dużych kamieni.
Bardziej szczegółowe informacje dostarcza metoda urografii wydalniczej, która jest również wykonywana przy użyciu promieni Roentgena, ale pacjent otrzymał wcześniej dożylny preparat radiokontrastowy. Jako takie leki stosuje się roztwory zawierające jod:
- Urografin;
- Ultravist;
- Urostras i inni
Badanie to umożliwia wizualizację i identyfikację:
- lokalizacja, kontury, struktura nerek, miednicy, moczowodu, pęcherza moczowego;
- szybkość napełniania pęcherza i miednicy cieczą;
- lokalizacja nowotworów, ciał obcych, pasożytów, kamieni;
- uchyłki dróg moczowych, obszary zwężenia i poszerzenia światła moczowodów;
- zmiany strukturalne w drogach moczowych itp.
Istnieje kilka odmian urografii wydalniczej:
- Ortostatyczne - trzymane w pozycji pionowej pacjenta, często w celu określenia stopnia ruchomości nerek.
- Kompresja - wykonuje się za pomocą specjalnego urządzenia do kompresji moczowodów przez przednią ścianę brzucha, uzyskując w ten sposób staz moczu w górnym odcinku dróg moczowych i poprawiając kontrast obrazu.
- Infuzja - przeprowadzana jest z kroplówką dużej dawki substancji nieprzepuszczającej promieniowania, ale w niskim stężeniu.
Wskazania do urografii wydalniczej
To badanie diagnostyczne jest zwykle wyznaczane w następujących przypadkach:
- częste procesy infekcyjne i zapalne układu moczowego;
- ból pojawiający się w różnych częściach układu moczowego;
- ciemny mocz, pojawienie się w nim krwi;
- podejrzenie zatkania moczowodu;
- objawy kamica i inni.
Preparat do wydalniczej urografii nerek i dróg moczowych
Przed urologią wydalniczą nie jest wymagane specjalne przygotowanie, zaleca się jedynie oczyszczanie jelit z kału i gazów, co może utrudnić uzyskanie obrazów o wysokiej jakości. W tym celu przez 2-3 dni należy rozpocząć dietę z użyciem strawnego pokarmu, a dzień przed badaniem wziąć lek przeczyszczający lub zastosować lewatywa . Przed badaniem przez kilka godzin nie można jeść.
Przed wykonaniem urografii wykonuje się biochemiczne badanie krwi w celu wykluczenia niewydolności nerek, w której upośledzona jest funkcja wydalnicza nerek. Przed zabiegiem ważne jest, aby dowiedzieć się, czy pacjent jest uczulony na kontrastową substancję rentgenowską. W tym celu przeprowadza się test wrażliwości, w którym wstrzykuje się niewielką ilość leku.
Jak wykonuje się urografię wydalniczą?
Całe badanie trwa około 45 minut. Początkowo pacjent otrzymuje zastrzyk dożylny z lekiem rentgenowskim, po 
co powinno poczekać kilka minut. Następnie w sali radiologicznej wykonuje się kilka zdjęć w określonych odstępach czasu.
Przeciwwskazania do urografii wydalniczej:
- nietolerancja na rentgenowskie środki kontrastowe;
- zwiększone krwawienie;
- niewydolność nerek;
- pheochromocytoma;
- tyreotoksykoza;
- ciąża, laktacja.