Kriokonserwacja zarodków jest metodą, która pozwala zachować ich żywotność przez kilka lat z możliwością dzielenia po rozmrożeniu. Procedura kriokonserwacja wytwarzane przez traktowanie zarodków ciekłym azotem. W naszym artykule rozważymy cechy procedury zamrażania, ich rodzaje, a także specyfikę transferu zarodków kriogenicznych do macicy podczas zapłodnienie in vitro .

Technologia zamrażania zarodków

Istnieją 2 metody zamrażania zarodków: witryfikacja i "powolne zamrażanie". Technologia "powolnego zamrażania" jest przestarzała i przestała być stosowana w wielu klinikach. Polega na przeniesieniu zamrożonych zarodków do słomy z krioprotektantem, a następnie zamrożeniu wody. Zamrażanie zarodka chroni go przed lodem, ale może prowadzić do jego odwodnienia. Zmniejsza to liczbę zarodków, które mogą nie tylko przeżyć, ale także zachowują zdolność dzielenia i różnicowania.

Witryfikacja zarodków jest bardziej nowoczesną techniką polegającą na przetwarzaniu ich ciekłym azotem, a zawarta w nich woda zamienia się w galaretę.

Sprzęt do kriokonserwacji jest dość drogi, szczególnie ten używany do "powolnego zamrażania". Okres trwałości zamrożonych zarodków nie powinien przekraczać 5 lat.

Transfer zarodków po kriokonserwacji

Zarodek pochodzący z zimna musi zostać przygotowany przed umieszczeniem w macicy. W tym celu rozmrożono je w temperaturze pokojowej i potraktowano specjalnym roztworem, który pomoże zarodkowi zachować jego właściwości. Przenoszenie rozmrożonych zarodków odbywa się za pomocą specjalnego cewnika, który wprowadza się przez kanał szyjkowy do jamy macicy. zarodek krio-transfer Powikłaniem przeniesienia kriokonserwowanych zarodków może być śmierć embrionów, które mogą umrzeć w wyniku zmian temperatury. Ciąża wynikająca z przesadzania zamrożonych zarodków przebiega w ten sam sposób jak naturalna ciąża i nie prowadzi do rozwoju anomalii u płodu.

Przeanalizowaliśmy istniejące technologie zamrożenia zarodków, a także procedurę ponownego sadzenia zamrożonych zarodków. Kriokonserwacja zarodków umożliwia ponowne nasadzanie w przypadku braku ciąży po pierwszej procedurze.