Kot birmański to krótkowłosa rasa, sprowadzona do Ameryki z Birmy w 1930 r. W starożytnych orientalnych źródłach literackich wielokrotnie pojawia się opis kota przypominającego birmańskiego kota. Tylko bogaci ludzie mogli sobie na to pozwolić, uważano to za święte zwierzę zdolne do wniesienia bogactwa i szczęścia do domu.
Koty rasy birmańskiej średniej wielkości, szczupłe, mocne, niejasno przypominają Brytyjczyków. Cechą szczególną kotów birmańskich jest zależność termiczna: z zimnym trzaskiem zmienia się kolor twarzy, łapy i końcówka ogona. Birmańczycy są niezależni, nie lubią samotności. Nie powinieneś rozpoczynać tej rasy zajęty i dużo pracy ludzi. Ale kot czuje się świetnie w dużych firmach, nie tylko wśród ludzi, ale także innych kotów, a nawet psów. Te koty są ruchliwe, nienarzucające się i strasznie ciekawe. Nie wyjmuj ich na ulicy bez smyczy lub zamkniętego kosza. W przeciwnym razie mogą zgubić drogę w poszukiwaniu nieznanego.
Konserwacja i pielęgnacjaBirmański kot - smakosz, ale dość bezpretensjonalny. Koty kochają nie tylko karmę dla kotów, ale chętnie jedzą makaron, gotowane warzywa, twarożek i wszystko, co je właściciel.
Wełna nie wymaga specjalnej pielęgnacji, okresowo trzeba ją czesać i zwiększać liczbę zabiegów w trakcie wylinki.
Rasa ta jest obdarzona naturą z dobrym zdrowiem, wytrzymałością. Koty birmańskie bardzo starannie traktują swoje kocięta. Birmańskie kocięta, kiedy dostają się do nowego domu, najczęściej wszyscy już wiedzą jak, ponieważ matki pilnie uczą potomstwa od urodzenia.
Koty Bumran wyróżniają się doskonałymi manierami, doskonałą plastycznością, niezwykłym temperamentem, są towarzyskie i oddane. Taki kot w domu stanie się od razu nie tylko ulubioną, ale także dumą, a nawet przedmiotem podziwu, a może zazdrości.