Dziecko samolubne - co robić?

Samolubstwo - cecha charakteru, która nie jest najlepszą stroną osobowości. Egoistki żyją mocno, podobnie jak całe otoczenie. W rezultacie istnieje błędne koło niekończącego się niezadowolenia. Najbardziej nieprzyjemne jest to, że samolubstwo jest cechą nie wrodzoną, ale nabytą, często pielęgnowaną przez kochających rodziców w dzieciństwie. Co zrobić, jeśli dziecko jest samolubne, jak to się stało i czy można poprawić sytuację - omówimy te kwestie dalej.

Zdrowe egoistyczne dziecko

Nie możemy tego powiedzieć, aby zapobiec rozwojowi potrzeb egoistycznych z kołyski. Od urodzenia, dla dziecka, egoizm jest normą i jedynym sposobem na przetrwanie. W pierwszym roku życia, gdy dziecko czegoś potrzebuje lub nie lubi, informuje o tym z głośnym okrzykiem. Dzieciak nie myśli o innych, o swoich pragnieniach czy potrzebach, ważne jest dla niego, aby wszystkie jego potrzeby zostały zaspokojone. Małe dorastające dziecko uczenie się czołgać chodź, mów, wciąż uwaga całej rodziny skupia się tylko na nim, ale jest jeszcze za wcześnie, by mówić o samolubstwie. Punkt zwrotny pojawia się, gdy dziecko zaczyna realizować swoje "ja", aby oddzielić się od innych, aby się przeciwstawić. Zwykle dzieje się tak przez trzy lata, kiedy w mowie pojawia się zaimek "I". Na tym etapie interakcji ze społeczeństwem trzeba również szukać sposobów, aby zapobiec formowaniu się egoizmu.

Typowe błędy rodziców

Często rodzice nie wychwytują tej linii wiekowej i nadal przekonują dziecko pod każdym względem, że jest on najlepszy, jedyny itd. Pomimo świadomości dziecka, faktu, że potrafi on już wiele wytłumaczyć, rodzice unikają zakazów, nadal zaspokajają najmniejsze "Chcę, daj mi to". Dziecko koniecznie staje się samolubne, jeśli rodzice, babcie i dziadkowie zawsze starają się podać tylko najlepszy, najsmaczniejszy kąsek: "Ja się pogorszę, ale ten jest lepszy dla ciebie". Moms i tatusiowie zapominają, że nadszedł czas, aby nauczyć dziecko pomagać, składają same zabawki, zabierają rozproszone rzeczy i nawet nie myślą, że będą stanowiły poważny problem w przyszłości.

Sposoby zapobiegania i naprawiania sytuacji

Nikt nie mówi, że aby zapobiec rozwojowi egoizmu, konieczne jest umniejszanie talentów dziecka lub niedocenienie go. Wręcz przeciwnie, aby stworzyć pełnoprawną osobowość, nadal wychwalaj dziecko, po prostu nie przesadzaj i nie porównuj jego sukcesów z sukcesami innych dzieci. Jeśli narysował piękny kwiat, nie musisz skupiać się na tym, że zrobił to lepiej niż Kati czy Wania, powiedz, że kwiat okazał się jeszcze piękniejszy niż poprzednio.
Co dziwne, poświęć dziecku dużo uwagi, aby nie miał potrzeby "wybić" go łzami i kaprysami. Jeśli dziecko zawsze wie, że jest mu potrzebne, że jest kochane, dorasta w komfortowej atmosferze, nie nieustannie walczy o uwagę i chętnie będzie myśleć o innych, ponieważ inni myślą o nim.
Naucz się nie poddawać manipulacji dzieckiem. Jeśli raz powiedziałeś "nie", wygnij linię do końca. W przeciwnym razie dziecko bardzo szybko uczy się osiągać to, czego chce, nieuczciwie, bez dbania o interesy innych i jest to bezpośrednia droga do samolubstwa.

Pamiętaj, aby pokazać dziecku przykład troski o innych. Nie dawaj mu ostatniego cukierka, ale podziel go między niego a tatę. Pokaż, jak się cieszymy, gdy dziecko pomogło spasować swoje książki. Biorąc dziecko z przedszkola, zapytaj nie tylko, co dzisiaj robił, ale także co robią jego przyjaciele, jakie figurki wykonali z gliny, co narysowali, itp.

I wreszcie, zauważając oznaki samolubnego zachowania, nie panikuj, nie karaj dziecka. Wybrana zabawka w piaskownicy lub piłka w klasie wychowania fizycznego nie jest powodem do wyciągania wniosków. Obserwuj dziecko, zastanów się, jakie błędy popełniłeś w wychowaniu i staraj się stopniowo umieszczać wszystko na swoim miejscu.